مژده ی خامنه­ای!

چندی پیش خامنه ای اشاره­ای به شاه سلطان حسین كرد كه همه دریافتند مقصودش خاتمی است. ولی سخن وی معنایی فراتر از تسویهٌ حسابهای داخلی نظام اسلامی داشت.

از روز اول بسیاری حكومت اسلامی را با شاهنشاهی صفوی مقایسه كرده اند، چه از دیدگاه علمی و چه به قصد جدل سیاسی و محض انگشت نهادن بر منحط بودن این نظام و چشم انتظاری سقوط مفتضحانهٌ آن. سخن خامنه ای را باید از این نوع دوم شمرد، گویی وی بر خلاف خواست خود و به صورتی كمابیش ناخودآگاه امید میلیونها ایرانی را بیان كرده و به آنها نوید سرآمدن انتظارشان را داده است.

شاه اسماعیل به عنوان منجی مذهبی شیعی به میدان سیاست ایران وارد گشت ولی پیشینهٌ تاریخی كشور، اهمیت ایدهٌ ایران و پیوند مردم این خطه با تنها چارچوب سیاسی كه برای حیات خویش معتبرش می­شمردند وی را به سرعت به پادشاه ایران تبدیل كرد و اقتدار سیاسی وی را بر اوهام مذهبی اش چرباند. دو قرن طول كشید تا آن خیالات دوباره تقویت شد و از طریق نفوذ ملایان در دربار صفوی شكل نوینی پیدا كرد. اگر اول بار بازوی بنیانگذار سلسله را قوی و شمشیر كشورگشایی وی را تیز كرده بود این بار هم دست وارث وی را لرزان كرد و هم تیغش را كند.

ادعای و ادای منجی بودن خمینی را همه به یاد داریم و ناچاریش از گردن گذاشتن به فرمان سیاست را نیز به همچنین. چندین سال است تماشاگر انحطاط نظامی هستیم كه وی بنیاد نهاد و به عیان می­بینیم كه چگونه از تسلط آن بر خودش و بر جامعه كاسته می­شود. مرگش را كه خامنه ای هم مژده می­دهد شاهد خواهیم بود.

ایران لیبرال

0 comments: