حقوق انسانی و اولیه بشر

خاوران در یاد و جان ما نقش بسته است، در نگاه منتظر مادران و کمر خمیده پدران، در موهای سپید شده از رنج همسران، در پرسش های بی پاسخ فرزندان و خاطرات تلخ و شیرین رفیقان ...

قهرمان قهرمان، دشت خاوران
رسته از قلب تو یاد ارغوان
آب صد چشمه در چشم پاک توست
خواب صد برکه در زیر خاک توست
هموطنان عزیز

انسان های آزادیخواه
بار دیگر خاک خاوران مان را، گلستان گل های پر پرشده امان را در هم کوبیده اند، سنگ قبرها و تمام زمین آن را دگرباره شخم زده اند و درخت و نهال کاشته اند. این خود یادآور همان روزهای نخست است که جلوی چشمانمان با بولدوزر خاک خاوران را زیر ورو می کردند، قاب عکس های عزیزانمان را می شکستند و بدون توجه به این که آن ها در این مکان خفته اند و بدون احترام به مردگان ما که در هر آئین و مسلکی جایگاه ویژه دارند، حتی نشانه گذاری هائی را که مادران برای خودشان ترسیم کرده بودند، ویران نموده و به فحاشی ما می پرداختند. دریغ و درد که به جای پاسخگویی به سئوالات ما در رابطه با چرائی و چگونگی اعدام عزیزانمان، خاک در چشم بازماندگان آن جاویدزندگان می پاشیدند و باز هم می پاشند. آن ها امروز هم مثل دیروز، می خواهند صورت مساله را پاک کنند تا مجبور نباشند، هر روز و هر شب با چنین پرسش هائی مواجه شوند که به چه جرمی آن فرهیختگان را که عموما طبق قوانین خود جمهوری اسلامی به زندان محکوم شده بودند، این چنین قتل عام نمودید و آن ها را دسته جمعی، شبانه و مخفیانه در گورستانی پرت و دور افتاده دفن کردید؟ چرا مانع برگزاری مراسم برای آن ها می شوید و به ما نیز حمله می کنید؟ چرا ما را از حضور بر سر گورهای بی نام و نشان آنان نیز منع می کنید؟ قاتلان عزیزان ما می خواهند حتی وجود آنان را نیز منکر شوند، اما آن ها کور خوانده اند. آن ها که در این خاک خفته اند، از زندگان قاتلانشان نیز زنده ترند. مردگان ما، گوئی هم چنان بر زندگی قاتلان خود سایه افکنده اند. بیهوده نیست که همواره در اندیشه توطئه ای علیه خاک گورهای جمعی آنان نیز هستند. ما بازماندگان جانباختگان خاوران اعلام می کنیم، همانگونه که تا به حال با چنگ و دندان این خاک را حفظ کرده ایم، باز هم از هیچ تلاشی در شعله ور نگاهداشتن یاد عزیزانمان فروگذار نخواهیم کرد. خاوران در یاد و جان ما نقش بسته است، در نگاه منتظر مادران و کمر خمیده پدران، در موهای سپید شده از رنج همسران، در پرسش های بی پاسخ فرزندانشان و خاطرات تلخ وشیرین رفیقانشان. هر بوته ای که در این خاک بروید، هر جوانه ای که از بطن آن سر بر آورد، بوی خفتگان در این خاک و نشانی از وجود آنان و رد پائی از حسرت دیدارشان خواهد داشت، و چشمه ای سرشار از آرزوهای نهفته شان در این خاک سرد را جاری خواهد نمود. خاک خاوران به هر شکل که در آید، آرامگاه عزیزان ماست. خاوران ماست و جان های شیفته عزیزان ما در زیر آن نهفته است. ما از همه انسانهای شریف و آزادیخواه می خواهیم که صدای خفه شده در گلوی ما را فریاد کنند. علیه این ظلم بی حد بر ما و در حق عزیزان ما اعتراض کنند. ما از تمامی سازمان های مدافع حقوق بشر می خواهیم که در اقدامی عاجل و سریع مانع ادامه اقدامات غیرانسانی و بی شرمانه جدید علیه خاک عزیزان ما شوند.
دادخواهان کشتار ۶۷
۷ بهمن ۱۳۸۶